Bij looptraining worden hulpmiddelen vaak bedacht voor veiligheid. Apparaten zoals rollators zijn bijna altijd uitgerust met handremmen. Een vanzelfsprekendheid? Niet zo zeker.
Bij Wheeleo® hebben we besloten om deze logica te heroverwegen. Wat als de meest effectieve rem niet mechanisch was, maar “motorisch”? Wat als de patiënt zelf de hoofdrolspeler zou worden bij het stoppen?
In tegenstelling tot klassieke rollators heeft de Wheeleo® geen mechanische rem. En toch stopt hij… precies wanneer de patiënt stopt.
Deze werking is gebaseerd op een fundamenteel principe: actieve bewegingscontrole. De gebruiker “drukt niet op een mechanische rem, maar vertrouwt op zijn eigen vermogen om zijn tempo te regelen, te vertragen en vrijwillig te s” toppen.
Een soort “motorrem”, om een analogie te maken met autorijden – een sprekend beeld, ook al wordt het niet klassiek gebruikt in het veld van revalidatie.
Deze aanpak stelt een diepgeworteld geloof ter discussie: de systematische aanwezigheid van remmen zou een garantie voor veiligheid zijn. Toch worden ze in veel situaties niet correct gebruikt, of helemaal niet. De patiënt remt met zijn handen… maar vergeet zijn lichaam in te zetten.
Met de Wheeleo® is het tegenovergestelde het geval. Het apparaat moedigt vrijwillige motorische betrokkenheid aan, vanaf de eerste stappen. Het wordt een revalidatie-instrument, niet alleen compensatie. De patiënt leert actief zijn beweging te beheren, lichaamsbeheersing terug te vinden, zijn vertrouwen opnieuw op te bouwen.
De gebruikers zeggen het het beste. Mevrouw Bovy, een Wheeleo®-gebruiker, vat de ervaring perfect samen:
“Er is geen rem nodig! Als ik start, start hij. Als ik stop, stopt hij.”
Geen rem om aan te trekken, geen mechanische blokkering om te anticiperen: de rem, dat is zij. Vereenvoudigd motorisch leren, een beveiligde beweging, versterkte autonomie.
De Wheeleo® is bijzonder relevant in de neurologie, waar actief loopwerk essentieel is. Beroerte, Parkinson, multiple sclerose… allemaal situaties waar we streven naar een herverbinding tussen intentie en motorische actie.
De afwezigheid van een rem is geen tekort: het is een therapeutische keuze. Een keuze die uitnodigt om anders na te denken over loophulpmiddelen. Moeten we alles beveiligen, of moeten we iedereen in staat stellen om opnieuw te leren zichzelf te beveiligen?
Dit principe van actieve bewegingsregulatie zou ook zijn plaats kunnen vinden in de geriatrie, waar het behoud van autonomie en de stimulatie van motorische controle essentieel zijn om functioneel verlies te beperken.
Wat als we de patiënt de mogelijkheid geven om zelf te remmen?
Wat als motorische autonomie ook zou gaan… over de afwezigheid van een mechanische rem?
Vul dit korte formulier in zodat we contact met je kunnen opnemen om een test af te spreken.
